Hayat çekiciliğini parıltısına mı yoksa karanlığına mı borçlu?
Bildiklerimizin peşinde mi gittiğimizde mutluyuz yoksa
bilmediklerimizi arama ihtiyacımız mı bizi hayata bağlamakta?
Ne çok soru var birçoğumuzun kafasında?
Ya umutlarımız, hangimiz kurumuş bir yaprağın kaldırımın üstünde
koşması gibi peşinden gidebiliyoruz umutlarımızın…
İsmail EFEYURTLU işte her zaman umutlarının peşinden koşmayı
tercih etmiş, entelektüel donanımlı bir sanatçı, farklı bakış açısıyla
dünyaya meydan okuyabilen bir arkadaşımız. Mükemmel bir baba,
sadık bir dost…
Onunla ilk defa Üniversite yıllarımızda, tecrübesizliğin başucunda,
yaşım henüz on yedi iken karşılaştım. Ve bu karşılaşmalar yılların
içerisinde bizi bu kitapta buluşturdu. Umarım kitap yolculuğu çok
uzun yıllar ve kendi gibi rengarenk devam eder. Onu rakibim olarak
görmek beni bu yolculukta mutlu edecektir…
Ümmiye YILMAZ