Diyarbakir (Dikranagert) el salliyor uzaktan
Kosup da yanina varasim gelir
Hasret kokan o sevdali kucaktan
Basimi yaslayip yatasim gelir.
Yervant Bostanci, udun büyük ustalarindan biri. O, Diyarbakirli bir Ermeni. Xançepek’te, “Gâvur Mahhallesi”nde dogmus. Babasi Kekê Yaqo’nun hüzünlü sesini dinleyerek, dügünlerde darbuka çalarak tanistigi müzigin derinlerine dalmis. Baglamasi, cümbüsü, Celal Güzelses’i, Kürtçesi, Ermenicesi, Türkçesi ile Diyarbakir’in müzik kültürünü hatmetmis.
1976’da Istanbul’a, 1992’de ABD’ye göç eden Udi Yervant, bu kitabin çiktigi günlerde Diyarbakir’a geri dönüyor.
Elinizdeki kitap, Diyarbakir’in kendine mahsus müzik kültürünün, Ermeni mahallesinin, hayatin bütün cepheleriyle 1950’lerden 1970’lere “eski” Diyarbakir’in, Kürt-Ermeni gündelik iliskilerinin, pusiciligin, esnaf muhabbetinin hikâyesi… Tabii eksen, Udi Yervant’in hüzünlü ve neseli hayat hikâyesi.
Yillar sonra tekrar Diyarbakir’a döndügünde, onu havaalaninda “Ula fille hos geldin!” diye karsilayan Seyhmus Diken’in hemsehri kaleminden.