“Ulu Tanri, aman, halimize nazar kil! Simdi, bizi bir gün kabul edecegin ‘Cennet’ ile ‘Cehennem’in isleriyle mesgul olacak sira degil. Temmuzun ortasindayiz; bu, zaten bir netameli aydir. Yeni tabirle -sen âlimsin, elbette manasini bilirsin- radikal bir düzene muhtaciz. … Sen bunu yapmazsan, saniyorum ki, harbe hazirlana hazirlana, yere, göge, denize dinamit, gaz, bomba yiga yiga, pek yakinda bizler, bizim küremizi kuyrukluyildiz haline sokup senin yildizlarina, belki de dosdogru sana saldirtacagiz. Isi o derece azittik, haberin ola! Hâsâ, elbette bilirsin!”Tanri’ya Sikâyet, insan caninin hiçe sayildigi, modernlesme adi altindaki ilerlemenin aslinda makinelesmeden ibaret oldugu ve bu makinelerin katliam aracina dönüstügü Ikinci Dünya Savasi yillarini konu aliyor. Refik Halid Karay, hicivli kalemiyle ve trajik olaylara mizahla yaklasmadaki basarisiyla okuyucusuna tam bir kara mizah örnegi sunuyor.