Sürgün Üzerine Düşünceler

Uzun zamandir beklenen bu derleme, Edward W. Said’in yaklasik otuz yilllik yazinsal ve kültürel konulara iliskin denemelerini bir araya getirmektedir. Büyük hayranlik uyandiran basliktaki ‘Sürgün Üzerine Düsünceler’ ifadesi, Said’in kendi sürgününün ve Filistinlilerin kaderlerinin, kendisinin takipçisi oldugu sorulara hem bir biçim hem de bir yakinlik kazandirdigini açikça göstermektedir. Topluca düsünüldügünde tüm bu denemelerin, bir elestirmenin formasyonu ile bir entelektüelin gelisimine iliskin essiz degerlendirmeler sundugunu görmekteyiz. Onlar Tarzan’in kahramanliklarindan Hemingway’in maçoluklarina, oradan Iskenderiye ile Kahire’yi birbirinden ayiran ince ayrimlara kadar genis ve kimi zaman sasirtici birçok konuyu ele almaktadir. Said bu kitapta ayrica, George Orwell, Giambattista Vico, Georg Lukasc, E. M. Cioran, Necip Mahfuz, Herman Melville, Joseph Conrad, Antonio Gramsci ve Raymond Williams gibi birçok yazar ve sanatçi hakkinda çok temel birtakim yeniden-degerlendirmeler yapmaktadir. Son otuz yilin beseri bilimlerindeki temel tartismalarin çogu, bu kitapta ciddi sekilde ele alinmaktadir. Sürgün Üzerine Düsünceler, Said’in zamanimizin en önemli ve yalin elestirmenlerinden birisi oldugu gerçegini tekrar ispatlamaktadir.
‘Bu denemelerin en çok merak cezbeden yönü, sergiledikleri büyük cesarettir. Onlar, tam anlamiyla soyludurlar. Said’in burada son derece temellendirilmis görüsleri ve tavirlari var; fakat kendisinde inatçiligin kulak tirmalayiciligindan eser yok. O asla bos bir ütopyaci olmamasina ragmen, düsüncesindeki ütopik boyutlari hiçbir zaman terketmemektedir. Bu kitap, modern dünyadaki zihin yasaminin bir abidesidir.’
Seamus Deane