Sokakta“, 1975 “Peyami Safa Roman Yarismasi“nda “Basari Ödülü“ almis bir eser.
Konusunu geçtigimiz son yüz elli yildan alan bu kitapta, aldatilmis insanligin hikâyesi, bir kenar sokakta meydana gelen olaylarla anlatilmaya çalisilmis. Insanin sahip oldugu manevî kiymetleri hiçe sayan mutlak materyalizmin bir ülkeyi istilâya baslamasinin ilk adimlari...
Su var ki, karamsar degil yazar. Sanki, birbirine zit kuvvetlerin ortaya çikaracagi mutluluklari inançla bekliyor.
Bir sokaga tutulan fener ülkemizin iki yüz yildir içerisinde bulundugu karanlik dehlizi aydinlatiyor. Sokakta, insani degisim, modernlesme gibi kelimelerin büyüsünden siyiriyor. Faili meçhul elîm bir cinayetle baslayan olaylar bizimle onlar arasindaki mücadeleyi açiga vuruyor.“Vücutta hücre nasil bagimsiz bir varliksa, nasil ezelî denge kanununa göre o vücutsuz, vücut onsuz olamazsa, benim sokagim da odur dünya için. Bu sebepten dünyada olan seyler sokagimi ve sokagimda olan seyler dünyayi yakindan ilgilendirir. Ayni denge kanununun geregidir bu.“
(Tanitim Bülteninden)