İnsanın asıl sırrı kendi kalbinin içinde beklemektedir...
Kalbinizdeki sırrı unutturmak isteseler de...
Aslında yolunu bildiğiniz bir sırgâhınız var...
Birbirinize gülümsediğiniz, kelimeleri hiç
incitmediğiniz ve incinmediğiniz şefkatli,
hikmetli, aşkın bir iklimin yurdu...
Hayati Sır, bu hakîkatli iklimden sesleniyor...
Süku^netle... A^gâh olalım, kendimizi
‘an’layalım diye... Özün özüne, ‘söz’ün
yurduna çağırıyor...
‘Söz’ün yurduna vardığınızda, siz de çağırın
sevdiklerinizi, çocukları, kuşları...
Yazının mümbit bahçesinde buluşun,
birlikte ‘oku’yun bu sözleri... ‘Söz’ verin...
‘Söz’ünüzü hatırlatın birbirinize...
Aşk’a ait olduğunuzu hatırlayın...