Fars edebiyatında şüphesiz Sa’dî’nin büyük bir yeri vardır. Onun fasih sözlerinin çoğu, ortaya çıkmış olduğu zamandan bu yana, daima herkesin zihninde ve dilinde olmuştur. Hem nesirde hem de şiirde üstün eserler vermiş olması hasebiyle Farsça söz söyleyen şair ve yazarlar arasındaki yeri tektir. Onun güçlü şiiri, nesir akıcılığında; nesri ise şiir olgunluğunda ortaya çıkmış ve bu özellik bugüne dek yalnızca ona özgü olarak kalmıştır. Eserlerindeki şekil ve mananın tüm yönleriyle ve eşit ölçüde kemalin en yüksek mertebesinde yer etmiş olması da şaşırtıcıdır.
-Kalıcı olmayan bir şey için gönül bağlamaya değmez.
-On derviş bir kilimde uyur da iki padişah bir iklime sığmaz.
-Hesabını doğru yapanın, muhasebeden korkusu olmaz.
-Sözünü tartmadan söyleyen, alacağı karşılıktan incinir.
-Sağlığın kıymetini, hastalığa yakalanan bilir.
-Kötülerle oturup kalkan, iyilik görmez.
-Cüssece büyük olanı kıymetçe de büyük sanma.
-Eğer her gecenin kıymeti olsaydı, Kadir gecesinin bir kadri olmazdı.