Sinema Politik SosyoSemiyoloji Notları

Bir isim duydugumuzda görsel bellegimiz devreye girer. 'Bir an' bile denemeyecek kadar kisa sürede, adi geçen kisinin yüzü basta olmak üzere fiziksel varligina dair ayrintilari gözümüzün önüne getirir, düsünce üretimini bu görsel çagrisimlar üzerinden sürdürürüz. Bu algisal süreç, nesne ya da yapit isimleri için de geçerlidir. Böylece bir düsünce ya da kavrami, algi evrenimizdeki sinema perdesine yansittigimiz görüntüler sayesinde daha somut kilariz. Ama görüntü olgusu gündelik hayatimizda hiç de bu kadar somut degildir; uçucudur, geçer gider. Hele sinematografik görüntüyle iliskimiz daha da kötüdür: 21. yüzyilin 'sürekli film izleyen insanlar'i olarak, son derece zorlu bir üretim süreci sonunda ortaya çikan bu görüntüleri, o filmleri ne kadar benimsemis olsak da basitçe tüketip geçeriz. Ugur Kutay, 2005-2008 arasi BirGün gazetesinde yayimlanan yazilarindan derlenen bu kitapta filmlerin estetik, ideolojik, politik degerleri ve degersizlikleriyle nasil kalici olabileceginin altini çiziyor. Çünkü "Her film, o filmi üretenlerin harcadiginin en az yarisi kadar çaba göstermeye layiktir."