Ahmet Rasim bir Istanbul yazaridir. Onun kitaplarinda sehrin nabzinin, ruhunu, rengini, kokusunu buluruz. Ahmet Rasim’in Istanbul’u bu kadar içerden ve ayrintili gözlemleyip aktarabilmis olmasinda yetisme ve yasama biçiminin de dogrudan etkisi vardir. Sokakta, halkin içinde büyüyen Ahmet Rasim, insana ve sehre ait gözlemlerini çocuklugundan son yillarina kadar çok canli tablolarla kaydetmistir. Böylece bir yandan çocukluk arkadaslari, aile çevresi, is arkadaslari, girip çiktigi okullar, gazeteler, gezdigi mekânlar, semtler ile kendi özyasamini aktarirken bir yandan da insanlari, dogal dokusu, gelenekleri, idari yapisi ile dönemin Istanbul’una dair önemli bilgiler bulabilecegimiz zengin bir döküman olusturmustur. (..) Edebiyatimizda yasadigi çevreyi, sehri, gündelik hayati yaziya dökme aliskanligi yaygin olmadigi için Ahmet Rasim’in Sehir Mektuplari’ndaki tanikligi daha da deger kazaniyor. Ancak bu mektuplarin hem yayimlandigi günlerde hem edebiyat tarihi içinde kazandigi ünde Ahmet Rasim’in dilinin de büyük payi oldugunu söylemeliyiz. Sokagin, devlet dairelerinin, gazete idarelerinin, egkence mekânlarinin, ev içlerinin, çocuk oyunlarinin dilini bütün renkleriyle yakalayip aktarabilen bu canli ve kivrak dille Ahmet Rasim, “gördüklerini anlatmayi“ ve en siradan olaylarin hikâyesini bile “tatli tatli dinletmeyi“ bilir.Doç. Dr. Handan Inci(Tanitim Yazisindan)