“Sanki rüyalarım gerçek hayatımken, uyandığımda bana ait olmayan bir hayatı yaşıyormuşum gibi hissediyorum bazen.
Çevremdeki her şeyin yas tuttuğu bir hayat. Ağaçların, bulutların, ama en çok denizin. En çok deniz severdi onu. Eminim en çok o
özlüyordur. Denizin ondan daha yalnız olan tek şey olduğunu söylüyordu. İçinde boğulduğum, aşamadığım tüm o geçmişin
hayaletlerinin sembolü denizin…”
Kendini çocukluğundan beri sevdiklerinin üzerinde bir lanet olarak gören Tate, üstesinden gelemediği bir kaybı geride
bırakabilmeyi umarak çocukluğunu geçirdiği Los Angeles’tan ayrılır ve sanat okumak üzere İstanbul’a gelir şehrin büyüsüne
kapılarak oraya yerleşir. Tate, yazarın samimi ve cesur bir dille okura anlattığı bu hikâyede pişmanlık ve utanç yüklü yaşamının
günahını çıkarır. Bir Kelebeği Yakalamak isimli ilk romanının devam kitabı olan, günlük dilde yazılmış bir isyan niteliğindeki bu
romanda Sevinçli, hayatın her çağında düşüp her seferinde ağır yaralar ile kalkmış bir adamın depresyon, anksiyete ve yalnızlık
üzerine savaşını İstanbul’un renkli sokaklarında tabulaşmış tutku dolu bir âşk hikâyesi ile bütünleştirerek anlatıyor.