Moni’nin uzun zamandır beklediği kar nihayet yağmıştır.
Ama bu kez özlemle beklediği o bembeyaz kar ilk kez
Moni’yi mutlu etmez. Hastalandığı için sokağa çıkamayan
küçük kız penceresinden mutsuz mutsuz bakarken bir
dilek tutar.
Dilekler bazen renkten renge dönüşür, bazen de bir
bulutun kollarında gökteki Ay ile arkadaş olur. Paylaştıkça
büyüyen, sevdikçe mutluluk veren, düşledikçe renklenen
günler belki de Moni’yi kar tanelerini taşıyacaktır.
Düşlerin sonsuz renginde uçuşan sıcacık bir masal…