‘İnsanın Bütünlüğü’ 1907-1988 tarihleri arasında yaşayan René Char’ın tutkusuydu. Sürrealist şairlerin diplomatik girişimleri elbette ki Andre Bréton hareketine indirgenemez. Silahlı direnişle birlikte, Char bir şair olarak da Nazi barbarlığına karşı savaş veriyordu.
Öfkeli sanatı, içsel deneyimi ile birleşerek modern bir kararlılık oluşturuyor. Poéme Pulverisé’de Char İnsan kendini bilmeden nasıl yaşar? diye soruyor. Bizi başka bir dünya tezine alıştırıyor. Dali, Picaso ile arkadaşlığının yanı sıra Camus, Bataille ve Blanchot gibi arkadaşları ile egemen sözün dünyasına giriş yapıyorlar.
René Char’ı yaşayan en büyük şairimiz, Fureur et Mystére’i de, Illuminations ve Alcools’den bu yana Fransız şiirinin bize bahşettiği en inanılmaz yapıt olarak görüyorum.
Albert Camus
Char, büyük bir kesimi karamsar olan bir orduda, sıradan bir askerin bir gücünün olmadığının farkındadır. Faşizme karşı inançlara bağlılığı, onu eyleme ve bilinçli olmaya çağırır.
Reinbold
Char söz konusu olduğunda, çağdaş ideolojinin anladığı anlamda, güdümlü bir edebiyattan söz edilemez. Buna karşı, hem de eşsiz bir edebiyat olayı olarak, poetik bir yaradılıştan söz edilecektir; öyle ki bu poetik yaradılış, onu, barbarlığa karşı bir savaşa ve yazı aracılığıyla bilginin derinleşmesine aynı anda çağırır.
Dominique Fourcade