Rayiha

Aslinda tüm yasamimiz, içerimiz ve disarimiz arasindaki derin iliskiyle olusmaz mi? Kardelen gibi, karlari, karlarin ortasinda usulca açandir; sevgi… Daha ne olsun?Sevgi dedigimiz sey, belki de yasami küçük bir kusun gözleriyle görebilmenin hafifletilmis tadini almaktir. Öyle bir sevgi istiyorum ki, gökyüzünün tüm yildizlarini selamlayacak, hepsini ellerime degil, yüregime konduracak, yüregime konan yildizlarla için için dans ettirecek…Böyle bir sevgi de, akillardan önce yüreklerin konustugu bir sicaklik, yüreklerden önce akillarin konustugu bir ustalik…Dogada gördügümüz her seyi yüreklere katacak bir derinlik, insanlari en açik haliyle anlatacak bir akil, kuslarin yüreklerini düsünen bir bilinç…Ne diyelim, otu bile gül gibi gösterecek bir bakis, geceyi gün ortasi yapacak bir enerji, aksamlari sabah yapacak baslangiç, her yanimi güzel insanlarla dolduracak bir hikmet yolculugu…