Senin için yazılmış şiirimi, sana okutamayacak mesafelerden dinletiyorum.
Bu acının bir dermanı yok.
Bir gün sokak lambasının ışığı vururken kirpiklerime uzandığım bankta
Kimsesiz kaldığımı anlayacak birine denk gelirsem ona ;
Yaşıyor olmanın bedelinden bahsedirim.
Mesela : ahirete dek bir şiir de senin adına yudumlamak zorunda kalmayı dile getiririm.
Ya da çok sevdiğim halde yanımdayken unutmaya çalışırken
Aldığım yarım yamalak nefesleri söylerim.
Ama bir gerçek var ki her şeyi hiçe sayan ;
Dün gece umutlarım intiharın rüzgarına kapıldı
Elveda şiir güldüren gözlerin
Elveda tamamlanmamış sözlerim
Elveda mavilik
Elveda seni seven kadınlığım ve sana da vazgeçilmişlik yaşatan elvedalar…
Simfdi o parlak yıldızlara sığınıp yeryüzünü terk edişime tanık ol.
Ve giderken bir kirpik esintisiyle fısıldıyorum sizlere ;
« Ölüm kaderimi koklamış, şiirimin aralığından gösterin ona kaybettiklerini… »