“Otel Gören Defterler” u¨st başlıklı dizinin bu altıncı kitabında da, direnişin dil du¨zeyinde kıvama ermiş biçimi olan yazıların bir bölu¨mu¨nu¨ daha okuyoruz.
Yazmak Bir Mûcize’de şöyle diyor Pakdil: “Lekesiz durabilmek için sebat ve ‘Dağ Gibi Bir Duruş’ göstermek gerekir. Kararlılığın sarsılmaması başka nasıl mu¨mku¨n olabilir?” Nuri Pakdil’in bu¨tu¨n eserlerini ayakta tutan da zaten bu “Dağ Duruşu”dur.
Yazmak zordur, yakalamaya çalıştığınız kelimeler uykularınızı bozar. “Yazmak, Ağrı’dan daha ağır bir dağı yu¨klenmektir. … Yazı aslında yakalanan sesi eze eze işini bitirme eylemidir.” Sesler çarpışıverir, yakalayabildiklerinizle cu¨mleleri oluşturursunuz.
Nuri Pakdil’in kitapları bilginin ötesinde, aynı zamanda bilinç hazineleridir de. Onun kitapları, bilgi aktarmaktan çok bilinç aktarıcıdır. Bilinç açıcıdır.
“Şimdi de: Bilinci, irâdeyi, vicdanı, sorumluluk duygusunu temellendiren, bunları birbiriyle ilişkilendiren, birbiriyle eklemleyen ve sizin politik duruşunuzu hemen hemen remzlendiren, simgeleyen; gerçeklikle perçinleyen, örtu¨ştu¨ren iki Asal Bağış, iki Asal Lu¨tuf: Kudu¨s ve İstanbul. Ortadoğu da zaten bunun için bize âittir.”