“İnsanîleşmek için ateş hattına girelim” diyen Nuri Pakdil’in denemeleri, şiirleri, oyunları, çevirileri, Ateş Hattında Harf Mu¨frezeleri’dir. Sözcu¨klerini, zulme, sömu¨ru¨ye, haksızlıklara, yalanlara, cinayetlere, haramlara karşı ateş hattına su¨rmektedir. Sözcu¨klerindeki ağıtlar, başkaldırılar, istemler, yakarışlar, duâlar hep insanımıza âittir.
Pakdil, İslâm coğrafyasında olanları takip ederken ve yeryu¨zu¨ndeki “devrimci” hareketlerle heyecanlanırken, bir yandan da u¨lke ekonomisine, gelir dağılımının bozukluğuna, bir tu¨ketim toplumuna doğru evrilmemize, sömu¨ru¨ du¨zeninin verilerine, faize dikkatimizi çeker. Sanatın, edebiyatın işlevinin, tu¨m sömu¨ru¨lere karşı durmak olduğunu inançla vurgular.
Yeryu¨zu¨ndeki ağıtı duymadan, bu ağıtı içimize sindirmeden, sömu¨ru¨yu¨ tu¨m yeryu¨zu¨nden kaldırıcı bir açı genişliğinin zorunluluğunu kavramadan, ulusal rezilliklerimize son veremeyeceğimize dikkat çeker.
“Egemen verili koşullara kin duyulmadan geçirilen, tu¨ketilen tek bir gecenin vebali insanın boynunu morartır. (…) İnsan ancak gizemli cu¨mlelerle özgu¨r olur.”