Nuri Pakdil’in “Otel Gören Defterler” u¨st başlıklı kitaplarının bir özelliği de, özu¨msenmiş yaşam öyku¨su¨ oluşudur. “Otel Gören Defterler”, Nuri Pakdil’in salt “otel” seru¨venini anlattığı kitaplar değildir. Hangi mekânda olursa olsun, onun zihinsel u¨retimi, bilinçsel duruşu evrenselliğe odaklıdır.
Elbette mekâna ve zamana ilişkin gözlemleri, algıları, duyguları, du¨şleri, yazıyı yaşamla örtu¨ştu¨ren enstantaneler olarak yazıda yer alır; ama orada durmaz. Bir hesaplaşma olarak, muhalif bir duruş olarak sorgular, sorgulatır ve okuru da bu sorgunun içinde yer almaya zorlar.
“Otel Gören Defterler”, hu¨zu¨nlu¨ bir kalbin, insan sevgisiyle dolu bir dervişin yalnızlığının, yaşanmışlıklarının kelimelerle ifade edildiği bir içsel yolculuk kitabıdır.
Şehirlilik, şehirde yaşamak değil, amaçlı, eylemli yaşamaktır. Bu¨yu¨k amacı olmayan, şehirli olabilir mi? Su katılmamış bir şehirli olarak Nuri Pakdil, “dikkat” cu¨mleleri kurar. Sadece bireysel dikkate değil, toplumsal dikkate de dikkat çeker. “Herkes soluğunu yığa yığa: bu yoğun enerjisini dönu¨ştu¨rmeli: hepimizi kapsayacak Birlik Bilinci‘ne.”