“Gerçekten yaşamayan insanlar genelde yoğun bir sıvının içinde hareket ederler. Yaşamlarını ancak bu şekilde sürdürebilirler. Hayatları görmemelerine bağlıdır.”
Yakışıklı, iyi eğitimli ve bir süre önce intihara teşebbüs eden Dalton Harron bir iş gezisi için yola çıkar ama bindiği tren bir tünelde bozulur. Dalton neler olduğunu görmek için trenden iner ve o sırada bir demiryolu işçisiyle tartışarak onu öldürür. Yerine geri döndüğünde, işlediği suçu itiraf etme ihtiyacıyla olan biteni trendeki genç ve kör bir kıza anlatmak ister fakat kız ona kompartımandan hiç ayrılmadığını söyleyecektir.
Susan Sontag’ın ilk kez 1967’de yayımlanan ikinci romanı Ölüm Tüneli, gerçekle rüyayı iç içe geçiren, gerçeğin kaygan tanımını irdelerken Batı insanının ruhuna çılgın bir dalış yapan bir modern kurgu klasiği.
“Kesik kesik cümlelerin ve neredeyse belgesel kesinliğindeki gözlemlerin ustalıklı bir üslupla harmanlandığı, gerçekten müthiş bir kitap.”
The Boston Globe