Ölü Canlar

Nikolay Vasilyeviç Gogol’ün (1809- 1852) eseri “Ölü Canlar“, 19. yüzyilin büyük romanlarindan biridir. Rus edebiyatinda Romantizmim bilinen kurallarini birakip, konularini günlük yasamin içinden baslayan ilk yazar Gogol’ dür. Gogol, eserinde bir Rusya tasra kasabasindaki yasantiyi ince bir ironiyle yansitilirken yöneticilere getirdigi elestirileri de elestirilerine de romaninin içine ustaca yaymayi bilir. “Ölü Canlar“, bu yüzden yayimlandigi yillarda bütün elestirmenleri karsisina alan ve Gogol’ün igrenç bir gerçekçilikle suçlanmasina neden olan önemli bir eserdir. Gogol bu romani Puskin’in ona ön bilgiler vermesi üzerine yazmistir. Bir epik roman yazma amaciyla basladigi eserini Dante’nin “Ilahi Komedya“sina benzeten Gogol, sagliginda yayimlayabildigi ilk bölümüyle dünya edebiyatina bir basyapit birakmistir. “Ölü Canlar“, kahramani Çiçikov’un dolandirici kisiligi ile ve onun iliski kurdugu toprak sahibi ve bürokrat çevresiyle olan iliskilerini anlatir. Gogol, eseri hakkinda, “Kalemimden öyle canavarlar firliyor ki ben de sasiyorum. Bunu kim görse korkudan titrer.“ demistir. (Arka Kapak)