“İnsanoğlu para kazanmak için sıhhatini verir.
Sonra, sıhhatini kazanmak için parasını verir.
İstikbali düşünürken insanoğlu yaşadığı günü unutur.
Böylece, ne bugünü yaşarlar ne de istikbali.
Aslında ölüm yokmuşçasına yaşarken yaşamamış gibi ölürler.”
Tüm bencil düşüncelerden sıyrılmış bir halde önce “BEN” diyebilen insanın, ruhu ve bedeni arasındaki uyumu keşfetme hikâyesidir bu kitap. Savaşmayı değil kabullenmeyi, başkalarından önce kendini bilmeyi ve ölmeden önce yaşamayı benimser. Mutluluğa giden yolda, bilgelik ve özgüvenden gelen ışıkla iyileşmeyi öğretir. “Mutlu olmak için, bulunduğunuz andan daha iyi bir zaman olduğuna inanıyorsanız beklemekten vazgeçin. Pek çokları mutluluğu insandan yüksekte arar, bazıları ise daha alçakta. Oysa mutluluk insanın boy hizasındadır.”
Konfüçyüs sadece Çin’e ait değil, bütün dünyaya aittir. Onun düşünceleri insanlığın üstün idealinin temelidir.