Sence baliklar konusabilir mi?” diye sordu bana.
Cevabimi beklemeden yeni sorularla devam etti:
“Akdeniz’in rengi hep degisiyor, neden?
Baliklar suyun dibinde nasil nefes aliyorlar?
Hiç denizkizi gördün mü sen?
Nice’ten baska sehirlere de ugruyor mu Akdeniz?”
Belli ki karsimdaki Nice’de yasayan Küçük Dedektif Daniel’di. Her seyi merak eden, hep daha çok sey tanimak ve ögrenmek isteyen Daniel. Yalnizca o, böyle ardi ardina sorular sorar, büyüklerin cevaplariyla yetinmez, düsünüp kendine özgü cevaplar bulurdu her soruya…
Biz de Küçük Dedektif Daniel’in her sözüne deger verdik. Çünkü dünya ancak Küçük Dedektif Daniel gibi çocuklarin kendilerine özgü bakislariyla güzellesir; özel ve anlamli bir yere dönüsebilir.
Daniel’i herkes “Küçük Dedektif” olarak taniyor. Ama Küçük Dedektif Daniel, herkesin bildigi dedektiflerden degil! O, “Yasam Dedektifi”!.. Gördügü, yasadigi her seye dikkat ediyor, merak ediyor; aklina takilan her sey hakkinda düsünüyor; soruyor, sorusturuyor, yanitlar buluyor… Belki de bu nedenle, biz Küçük Dedektif Daniel’i çok sevdik! Siz ne dersiniz?!..