Tehcir anılarını onlarca yıl sonra teybe okurken bile
ismini vermekten Ürken, "Benim İsmim M.K." diye söze
başlayan "Manuel Usta"nın anlattıkları insanı
ürpertiyor. Ama sadece korkunç olayların ürpertisi değil
bu. Manuel Usta'nm yaşadığı büyük acıları kinle değil,
bu anıları yayına hazırlayan Baskın Oran'ın dediği gibi
affetmeye hazır, sevmeye hazır bir dille anlatması,
başka bir türlü sarsıyor insanı!.. Fecaatin ortasında,
'iyiliğin' küçük alâmetlerine, hayatın gücüne tutunmaya
çatışan bu dil, muhtemelen Manuel Usta'nın geçmişin
kabusuyla başetmek için bulduğu bîr yordam. Öyle de
olsa; hayatın ve insaniyetin gücü önünde saygıyla
ürpermek-ten alıkoymuyor okuru.