Mevlana öncelikle insanları Allahın çeşitli sıfatlarının tecelligahı olarak görür.
Bu sebeble kadınlarda erkekler de çeşit çeşit yapıda ve karakterdedirler.
Kimi Allah’ın celal sıfatlarının, kimi cmal sıfatlarının agır bastığı ama her halükarda
Allah’ın özel ikramına nail olmuş, saygıya layık varlıklardır. İnsanın vücudu,
Hakk’ın bir usturlabıdır. Allah, onu kendisiyle bilici ve görücü yapmıştır.
Bundan dolayı Mevlana insan tipleri yanında birçok varlık tiplerine’de Mesnevi’de yer verir.
Belkide bu sebeble bir vahdet dükkanı olan Mesnevi’de herkes kendini bulur.
O, Sanatçıya da alime de sokaktaki sıradan insana da bir şeyler söyler.
Nahivci/ dil bilimci hikayeside onda, birbiriyle kavga eden karı-koca hikayesi de…
Bu, Mevlana’nın insanı çok iyi tanıdığı anlamına gelir ve halka dönük veçhesini gösterir.
Mesnevi’nin çok okunmasının en önemli sebebi bu olsa gerekir.
Ancak Mesnevi’nin çok okunması demek, çok iyi anlaşılması demek değildir.
Çünkü onu anlamak için başta kaleme alanı yolunu, yani Mevlana’yı onun dini olan İslam’ı
Ve tasavvuf anlayışını asgari derecede olsun bilmek gerekir.
Yazar
Mustafa Kara, Hülya Küçük