Masalini Yitiren Dev, ilkokula on dört yasinda baslayan bir edebiyat adaminin, Adnan Binyazar’in çocukluk ve ilkgençlik anilarindan olusuyor. Diyarbakir’da baslayan, yoksulluk içinde geçen bir çocukluk, dagilmis bir aile, çocuk yasta girilen çalisma hayati, acimasiz kosullar. Ani gibi degil de bir roman gibi okunan bu kitapta Adnan Binyazar, hayatla olan mücadelesini hiçbir abartiya, duygusalliga yer vermeden, son derece nesnel bir tavirla aktarmis. Yasadiklarini anlatirken, o günlerin Türkiye’sinden çok canli kesitler veriyor. Agin’dan Diyarbakir’a, Elazig’dan Istanbul’a uzanan cografyada, anasini-babasini, ustasini, Haco Bibi’yi, Valentino’yu, Möho’yu, Zeko Bibi’yi, birer roman kisisi gibi canli ve kalici kilabiliyor. ’Yazilisi tehlike yaratacak bir hayat yasadim ben,’ diyor yazar; ’onun için yazmakta hep duraksadim. Çünkü yasadiginiz olaylari anlatiya dökerken, gözü yasli sözcüklerin tuzagina düstünüz mü, televizyonlarda her gün onlarcasi görülen yerli filmlerin ya da bayatlamaktan iyice kokusmus dizilerin baskisisi oluverirsiniz. ’Adnan Binyazar’in son derece akici bir anlatimla, ustalikla kullandigi Türkçesiyle kaleme aldigi, bir dönem Türkiye’sine isik tutan, o günlerden insan manzaralari sunan roman tadindaki anilari ilgiyle okunuyor.
(Arka Kapak)