Maarif, Sultan Veled’in Farsça mensur ve tasavvufî bir eseridir. Eser, ihtiva ettiği bahislere nazaran muhtelif uzunlukta elli altı fasla ayrılmıştır. Fasıllara başlamadan evvel, Allah’ın birliğini, bütün kudretin O’nda olduğunu, O’nun dışında müstakil bir varlığın olamayacağını anlattıktan sonra, ilk fasılda, amelden kastedilen şeyin namaz kılmaz, oruç tutmak, zekât vermek ve hacca gitmek olmayıp, bunların yardımı ile insanın ruhunda, mânevî bir ilerlemenin ve gelişmenin meydana gelmesi ve hakikî dindarlığın da ancak bu olacağı belirtiliyor.
Diğer fasıllarda, tasavvufta, tarikata ve dinin kurallarına dair ele aldığı meseleler ile özetle şunlardan ibarettir. Evliya Allah’ın sırrıdır. Allah’ın sırlarını bilmek için O’nun velilerini tanımak, bilmek lazımdır. Herkes Allah’ı havsalası nispetinde anlayabilir. Allah’ın herkesteki tecellisi başka başkadır. Mümin kullarına olan tecellisi, onların kendi indindeki değerleri nispetindedir. Allah’ı bulmak için, kâmil bir velinin sohbetine mazhar olmak gerekir.
Çevirmen
Meliha Ülker Anbarcıoğlu