ölümlüler ve periler, önlenemez bir aşkın güçlü gölgesinde biraraya geliyor. Romantizm kendini bu 21.yy. peri destanında bir kez daha tanımlıyor.
Keenan, ilk gördüğü anda vuruldu Aislinn’e.Ona öylesine ihtiyacı vardı ki. Aislinn'in kendisine bakmasını sağlayabilirse, inanıyordu ki, güneş yeniden doğacak.
Ancak Aislinn bakmamaya kararlıydı.
Dersini büyükannesinden almıştı.
“ Görünmezlere bakma.”
“Orada olmayanı görmeye çalışma.”
Geçmişten bugüne, görünmezlere bakıp görünmezleri gören herkesin başına çok ama çok kötü olaylar gelmişti.
Tek şuçları vardı. Sırf bu lanetli yetenek yüzünden, görmemeleri gereken şeyleri görmek...
Sakın bakma. Sakın görme.
Sakın duyma. Sakın dinleme.
Peşinde periler olsa bile. İçlerinden birinin yanında ...bir kurt olsa bile.
Ve bir diğeri de yüreğini yerinden oynatacak kadar yakışıklı olsa bile, değil ona yalnızca bakmak, bir ömür onun yanından ayrılmamak istesen bile ve güneşi ebediyen yüzünde hissedeceğini bilsen bile. Bakma. Görme. Duyma. Dinleme.
“Hayır” demek, daha önce hiç bu kadar imkansıza yakın olmamıştı.