“İyiliğin dostları! Sizlere söyleyeceklerim gerçeğe benzer. Yalan söyledim. Sevdim ve ihanet ettim. Ülkeyi ve yüzyılları boydan boya aştım. Çoğu zaman bir köşeye çekildim, yalnızların arasında yapayalnız.”
Fransa’da L’egion d’honneur’e layık görülen Faslı şair, öykücü, romancı ve köşe yazarı Tahar Ben Jelloun yalnızca pek çok dile çevrilen eserleriyle değil, siyasi çıkışlarıyla da tartışmaların odağına düşen bir yazar. Kum Çocuk’ta başladığı hikâyenin tamamlandığı, 1987’de Goncourt Ödülü kazanan, sinemaya da uyarlanan Kutsal Gece, belki de yazarın başyapıtı.
Onun cinsiyetini gizlediler, onu erkekmiş gibi yetiştirdiler hatta evlendirdiler ama yaşamı kendisine dayatılanlarla geçen bu kız artık Zehra kimliğiyle yüzleşecek. Gizemli bir şimdi ve acı yüklü bir geçmiş arasında gidip gelen, rüya gibi bir hikâye kuran Tahar Ben Jelloun aynı zamanda Arap masallarından beslenerek düşsel bir Marakeş anlatıyor ve Kuzey Afrika toplumunun sıkı bir eleştirisini yapıyor. Kutsal Gece, gelenek ile modernizm çatışması, toplumsal cinsiyet rolleri ve baskıcı toplumlarda şiddetin muhtelif biçimlerine dair zihne kazınan büyülü, hüzünlü ve keskin bir roman.
“Romanlar, geniş kitlelere ulaşabilmek için okurun önüne kolay özdeşleşebileceği açık noktalar koymalıdır; sanat eseri sayılmaları için hem pek çok olası okuma hem bir anlam gökkuşağı barındıran bir muğlaklık ağı sunmalıdır. Kutsal Gece hem açık hem de muğlak bir roman.”
Le Monde