‘ Adem ile Havva’nin Cennet’ten Kovulusunun Öyküsü..
Ey Yaratilanlarin en güzeli, Tanri’nin yarattiklarinin Sonuncu en iyisi, gözün görebilecegi, aklin düsünebilecegi en güzel sey, Kutsal, tatli kadin! Nasil böyle birden kaybettin kendini, Soldun ve ölüme yaklastin? Yasagi nasil ihlal ettin, Yasak kutsal meyveyi nasil kopardin? Seni lanetli bir düsman kandirdi,Ama kim bilmiyorum ve seninle beraber ben de mahvoldum; Hiç kuskusuz seninle birlikte ben de ölecegim. Sensiz nasil yasarim? Senin tatli konusmandan Askindan nasil vazgeçerim de bu vahsi ormanlarda Kimsesiz yasarim? Bir kaburgami daha versem ve Tanri Bir Havva daha yaratsa bile senin kaybini asla unutamam. Hayir, hayir! Doganin bagi çekiyor beni, sen benim Etimsin, kemigimsin, mutluluk ya da acilarda ayrilamayiz biz.'
(Havva yasak meyveyi yedikten sonra Adem’in Havva’ya bagliliginin anlatildigi bölümden)
15. yüzyilda Ingiliz Edebiyati’nin kör Homeros’u olan John Milton Adem ile Havva’nin cennetten kovulusunu içeren dinsel bir mite edebi bir elbise giydirerek edebiyat tarihine çok degerli bir hazine birakmistir. Bu hazinede ilk günahin (yasak meyvenin yenmesi) çarpici yorumu, canli bir dil ve edebi göndermelerle akillara, gönüllere doyurucu bir okuma lezzeti hediye etmektedir.