‘’Diyarbakır’ın göğsünde terli bir akşam
Daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar
Abdülselam kardeşimi arkasından vurdular…’’
Zeynep Yavuz, müzik alanında bir kitabı da yayınlanmış yetkin bir eğitimci. Bu ilk edebi yapıtında, kayıp çocukluğunun 1980 12 Eylül Askeri darbesiyle örselediği can kırıklarıyla yüzleşiyor; geçmişin paramparça aynalarından bizleri trajik hayatlara, portrelere ve Diyarbakır’a ait mekanlara taşıyor.
Katledilen bir amca (Adülselam Aydın) ve aynı dönem uzun bir mahkumiyetle tutsak bir babaya ellerini uzatabilmek için yıllar yılı çabalayan bir kız çocuğunun çalınmış çocukluğundan, Diyarbakır’dan ve Diyarbakır Askeri Cezaevi’nin kapılarından bizlere sesleniyor.
Zeynep Yavuz, yaşanmış ve ölümle, mahkumiyetle, acıyla, ayrılıkla, yoklukla, çaresizlikle sınanmış o yıllardan, aslında bireysel bir hafızadan yola çıkarak toplumsal bir hafızaya ve o sürecin oluşturduğu travmalara kanatları kanatılmış bütün çocuklar adına buruk ve trajik bir pencere açıyor. Kayıp bir çocukluğun saf ve irkilmiş gözleriyle 78 kuşağına e o yıllara üçüncü gözle bakıyor.
Yavuz, bu eserinin kurgusu, muhtevası ve özenli tümceleriyle daha bu ilk kitabıyla okurun gönlünde yerini aralamaya aday görünüyor…