Nuri Pakdil’in diger tiyatro eserlerinde oldugu gibi, ‘Kalbimin Üstünde Bir Avuç Günes’te de, tüm gerilim Tanritanimazlik sorunu üzerine kurulu. Çagin her çikmazinin temelinde hep Tanritanimazlik sorunu yok mu? Tanri’yi unuttu çagin insani, en çok da Tanri’yi unuttu. Iste burda çikiyor tiyatronun özgörevi: Tanri’yi insana yeniden duyumsatmak. Yeniden insani göge baktirmak, gökle yer arasinda iliskiler kurdurmak. / Baha Yavuz
Nuri Pakdil’in hemen her eseri, Türk edebiyatinda yenilenmenin mustusunu tasiyor, edebiyatimizda yarinin boyutlarini kusatiyor. Nuri Pakdil, edebiyatin deneme, ani, çeviri, siir dallarinda oldugu gibi, tiyatro dalinda da basarili eserler veriyor. Nuri Pakdil’in insan ve toplum gerçeklerine deginen, yerli düsünceden kaynaklanan, batili öz ve biçim özelliklerini gerçekten kavrayan tiyatro eserlerinin ilk örnegi ‘Umut’tu. Bunu, ‘Korku’, ‘Put Yapimevleri’, ‘Kalbimin Üstünde Bir Avuç Günes’, ‘Bir Öldürme Töreni’, ‘Belge’ ve ‘Bakir Dönemi’ izledi.
Bu kitaplarin bize tuttugu aynada, karanliktan karanliga nasil kostugumuzu gördük. Bu kitaplar bize, insanin Tanri’yi unutmasina bagli olarak yasadigi tedirginligi, düstügü bunalimi anlatti. Sematik bir özgürlügün insana birsey kazandirmadigini hatirlatti. Bu kitaplarla, tiyatromuzun, nasil büyük boyutlara ulastigina taniklik ediyoruz. / Mehmet Emin