“Mevsimin isiklarina, renklerine, saatlerine nasil açilacagimi çok düsünmüstüm. 1950’lerin Istanbul’undaki sonbaharlar agir basiyordu herhalde, çocuklugun sonbahar mevsimleri.
Daima yaprak dökümleri, yagmurlar, tas havuzlarin yaz boyu kirlenmis sulari, yosun, çamur ve batak geliyordu gözümün önüne. Daima akik, topaz ve yakut.“
Selim Ileri, Istanbul Kitapligi’nin dördüncü cildi Istanbul Hatiralar Kolonyasi’nda romanlarda, sarkilarda, filmlerde kalmis o kente, artik hayal Istanbul’a götürüyor bizi, büyülü bir yolculuga davet ediyor.
(Tanitim Bülteninden)