Hac, Kâbe’ye gelip haccetmek değildir! Hac, hacdaki mevzileri normal hayatına tatbik etmendir. Hacı sıfatı da bundaki beceri du¨zeyindeki kalitendedir. İhram: Aklı, imanı, ruhu, nefsi, fıtratı Hakk’ın sınırına alıştırmaktır. Hayatın tamamına ihram bilincini yerleştirmektir... Arafat Meydanı: Sakince bekleyiş, şuurlu öğrenişle bereketlenmek, eşitliğin ve birliğin bilincine ulaşıldığı, insanlığımızı bulma dönemi... Mu¨zdelife: Kulluk ahdini hatırlayış, kaybı göru¨ş, hesabın korkusunu kavrayış, hareketlenme, karar verme, Rabbe yön bulma dönemi. Mina: Rabbinle arana giren her şeyden sıyrılma arzusu, hayır ve şer göru¨n en her şeyde rızasına niyet, silahlanma, taarruzuna geçiş dönemi. Şeytan taşlama: Nefsin azmi... Çetin imtihanlarda Rabbe adanış... İhlas, teslimiyet, doğruda sabır ve cehdin; şeytanları dize getirdiği, engelin kalktığı, kurtuluşun lu¨tfedildiği zafer dönemi. Tavaf: Kâbe’nin etrafındaki kulların, gizli, örtu¨lu¨ hâlleri, tevbesi, af isteği... Du¨nya kaygısından sıyrılmak için sakinliği, durulmayı, hafifliği, azat edilmişliği arayan adımlar… Aklın hilesi, nefsin ayıbı, gönlu¨n kibri deşifre edilmeden, ayıplanmadan, Allah’la Allah’a yu¨ru¨yu¨ştu¨r tavaf… Yaşamın, imanın, duygunun, sevginin merkezi kalpte, Allah sevgisi hu¨rmetine yaptığımız tavaflar... Nefsine, şeytanına, musibetlere, gu¨nlu¨k telaşlara rağmen her durumda; yu¨ce Allah’ı hatırlayarak, Allah’a dönmek ve teslim olmaktır, tavaf... Her şeye rağmen... Yu¨ce Allah’la aklın, ruhun eylemidir, tavaf… Sa’y: Çıkmazlarda, zorlu geçitlerde, helal sınırlar çizmek, doğru kararlar almak, kesintisiz çaba göstermek, şeytanın telkinlerine rağmen, aklın ve bedenin gayretiyle gelen mu¨kâfat... İlahî rahmeti hissetmek!.. Allah’ın emrine itaatteki hazzın tarifsizliğini yaşamaktır, zahmetli sa’y. İmana artış, İslam’a teslimiyet, gönu¨le huzur lu¨tfeden... Haccın mevzileri...