İnsan Yalnızlığında Oturur

Yolculuk ettigim günlerden birinde bir adada basi insana benzeyen, ayaklari demirden olan koca bir yaratik gördüm, toprak yiyip deniz içiyordu. Uzunca bir zaman onu uzaktan izledim. Sonra yanina yaklasip "Hiç doymayacak misin, açligin hiç dinmez, susuzlugun hiç geçmez mi? diye sordum.Ve bana söyle cevap verdi, "Evet, doydum, hayir, daha dogrusu yiyip içmekten yoruldum; ama yarin yiyecek toprak ve içecek deniz bulamam diye korkuyorum."(Tanitim Bülteninden)