2010 Yılının şubatıydı.
Bir gün maillerimi açtığımda, beni çok şaşırtan bir çağrı gördüm.
Mailin ‘konu’ bölümünde sadece tek kelime yazıyordu: “İMDAT!”
“İmdat!” diye bağırıyordu biri. “Hocam perişanım yardım eder misiniz?”
Yardım isteyen kişi, Büşra adlı bir kız öğrenci idi. Ve kelimeler sanki
gözyaşlarıyla yazılmıştı.
Okuduğum satırlar, beni gençlik yıllarıma döndürüverdi:
“Yarabbi İmdat! Beni kurtar!” diye bağırdım yıllara…
Bana mail atan öğrenci âşık olduğunu bildiriyordu. Fakat işin kötü yanı, kız
henüz 17’sinde bile değildi. Ve gönül verdiği çocuk alkolikti… Üstelik de
hatalarından pişmanlık duymayan ve onlarla adeta gurur duyan birisi…
Elinizdeki kitap, orijinal maillere sadık kalınarak, Büşra ile yaptığımız uzun
yazışmaları ve Allah’ın izniyle kurtuluşunu anlatıyor.