Hop Tirinom (9786053702863)

Hop tirinom… “Selamun aleyküm millet, ben geldim. Hos geldim, aç geldim… Huuu, annecigim!” Çantami, ceketimi sedirin üstüne attim. Ama her zamankinin aksine uyaran, kizan yok. Mutfaga yöneldim, “Önce banyoya…” diye kimse direktif de vermiyor. O yapmacikligini bir çocugun bile anlamakta zorlanmadigi sitemkâr bakis, o “mecburi istikamet” levhasi gibi banyoyu gösteren isaret parmagi nerede? Hop tirinom… “Yasasin özgürlük” diye bagirmam mi gerekir? Yoksa bu kadari da fazla mi? Hop tirinom… Hop tirinom… Hop tiri… Annem nerede? Herkes niye böyle üzgün? Neden kimse bana kizmiyor? Ve neden herkes konusmayi unutmus gibi duruyor?