İftiranın kor demirleriyle dövülüp...
Nefretin soğuk suyunda yıkanmış…
Ve...
Adı kirletilmiş bir adam!
Rüzgârın savurduğu kum tanelerinde acımasız dillere düşen...
Öfkenin ruhu arsız sarmaşık gibi sardığı, sahte sözlerin büyüttüğü, korkunun ete sindiği...
Ve...
Yalanın gerçeği yendiği zamanlar!
Oysa...
Yağ gibidir hakikat!
Suyun içindedir de dağılmaz.
Bir gün her şey bilinir olur!
“Onlar yürüdükçe yer sallanıyor; bak, gök yere düşse askerlerim mızraklarıyla tutarlar; bu güçle beni yenecek kimse var mı, ha? “
Sultan Alparslan
“Hele bir denesin, bu devleti onun başına yıkarım. Devlet benim!”
Nizamülmülk
“Zamanın rüzgârları serttir. “
Kiya Buzurg Umid
“Benim sultanım Karahan Hükümdarı Nasr!”
Yusuf Harzemi
“Sonrası yaşayacağındır, senin kaderindir…”
Ebral
“Gözlerime bak ihtiyar, Tanrı'nın benimle ilgili çok büyük planları var…”
Kılıçarslan
“Günahkâr, hepiniz günahkârsınız!”
Gazzali
“Akıl Tanrı'dan fışkırmıştır”
Abdulmelik Bin Attaş
“İnsanın kökleri topraktadır, ama gözü hep yüksektedir.”
Ebu Mansur Nizar
“Ben Tanrı değilim! O affeder, ben değil!”
Sholeh
“İnsanlara önyargıyla yaklaşmayız, diğerleri gibi.”
Halife Mustensir
“Devlet içinde devlet ha?”
Sultan Melikşah
“Ben bir şair değilim, bir ilim adamıyım, bir matematikçi!”
Ömer Hayyam
“Bu devlet yok Vezir! Türk Devleti! Selçuklu bir Türk Devleti'dir, Türk!”
Terken Hatun
“Eğer bir davan yoksa hayatının da bir anlamı yoktur...”
Hasan Sabbah