Bir tiyatro oyunu düşünün ki seyirci açısından çok yakıcı bir konu ele alınmış, klasik tiyatro oyunu gibi yazılmış, karakterlere ve figürlere derinlik kazandırılmış, kostüm ve aksesuarlar özenle hazırlanmış ve roller titizlikle prova edilmiş olsun, fakat bu oyunun bir tiyatro binasında değil, mümkün olduğunca çok insanın bulunduğu kamusal bir alanda oynanması ve ayrıca seyircinin bu oyunun, oyun olduğunu fark etmemesi gereksin! İşte kulağa biraz tuhaf gelen bu tiyatro yöntemi; hasır altı edilmiş, görünmez kılınmış bir sorunu görünür kılmayı hedefleyen Görünmez Tiyatro! Çağımızın en önemli tiyatro pedagoglarından Brezilyalı Augusto Boal’in Ezilenlerin Tiyatrosu yöntemlerinden biri. Boal’in tüm diğer yöntemleri; Gazete Tiyatrosu, İmge Tiyatrosu, Forum Tiyatrosu, Yasama Tiyatrosu gibi Görünmez Tiyatro da, demokratikleşme ve toplumsal müdahale için ‘seyirci’yi ‘seyirci kalan’dan ‘fail’e, ‘harekete geçen’e dönüştürmeyi hedefliyor.
Henry Thorau, Boal’in yol arkadaşı, yıllarca çevirmeni, yayıncısı ve nihayetinde samimi arkadaşı olmuş; Boal ile birlikte birçok atölye çalışması yönetmiş ve tutanaklarını tutmuş. Boal’in, ne yazık ki Görünmez Tiyatro üzerine birkaç makalesi dışında yöntem üzerine fazla bir şey yazmamış olması, Thorau’yu bu kitabı yazmaya itmiş.
Görünmez Tiyatro uygulamadan yola çıkan bir elkitabı özelliği taşımakta ve tiyatroculara, tiyatro eğitmenlerine, öğrencilere ve medeni cesaretle ve eğlenceli bir kışkırtmayla topluma meydan okuyanlara, başkalarını düşünmeye sevk edenlere ve bir sorun gördüklerinde başını çevirmek yerine doğrudan oraya bakmaya katkıda bulunmak isteyenlere hitap etmektedir.