Kendimden kendimeydi aslında tüm yolculuk..
Her önüme çıkanı yabancı saydım ya...
İşte buydu tüm hata.
Ne sendekini kişiselleştirdiğim sendi,
ne ötekileştirdiğim ötekiydi.
Göremedim bütünü tabloda.
Kızdığım, kırdığım, acıttığım, bağırdığım,
hatta eleştirip kınadığım, nefretle andığım,
inatlaşıp kısasa kısas yaptığım...
Dahası;
sevdiğim, kıyamadığım, sarıldığım...
Her bir öteki sadece bendi.
Artık her bir sana daha dikkatli bakıyorum.
Çünkü SADECE kendimden kendime yolculuğum...
Sen de bana iyi bak!
Çünkü bende gördüğün senin kendine yolculuğun.