Duvarlar inceldikçe gerçekleri görmek zorlasir...
2015 Everest Ilk Roman Ödülü’nü kazanan Geceyi Atlatabilmek dikkat çekici anti-kahramanlariyla bir sistem elestirisi!
Pesindeki polislerden gizlenerek yasayan, buldugu yerde uyuyan, buldugunu yiyen bir katil. Kafasina göre bir anda ortaya çikip bir anda kaybolan, saçlarinin ucu mavi bir kiz, Okyanus. Sahip oldugu hatta olmadigi her seyi paylasan, bilinen tüm ideolojilerin “-izm”leriyle konusan bir adam, Ruttuk. Ve dünyanin en anlamli bakislarina sahip kör bir hanimefendi. Hepsinin yollari sürekli kesisip ayrilmakta.
Bir anti-kahramanin tanistigi en az kendisi kadar tuhaf karakterlerle ilerleyeni, satir aralarinda cesur çikislar barindiran, ironik çözümlemelerle okura göz bir araya getirirken, ilgi çekici kurgusuyla öne çikiyor.
Kadin, içkisi gelince kadehi tek hamlede kafasina dikti ve gözlerime bakarak “Gidecek yerin var mi?” diye sordu.
Insanin her daim gidecek bir yerleri vardir. Ama gittigi her yere ait hissedebilir mi? Asil sorun buydu iste.
“Evet,” dedim; biraz sonra tuvalete gidecektim. Ait oldugum yer, gidecegim yer bir barin tuvaletiydi. Mesanemin doldugunu hissediyordum.