Bağımlılık tam bir utanç!
Kurtulmak için utanmamayı seçmemiz gerek!
Hayat düşler treni gibi! Yüreğimizin kırlarında yol alıp duruyoruz. En büyük istasyonsa çocuklarımız! Her şey onlar için, seçimlerimiz onlara göre, çabalarımız onlar mutlu olsun diye.
Yıllardır yaptığım psikolojik danışmanlık mesleğim bana ne öğretti biliyor musunuz? Heveslerinin kızıllığı yüzüne vurmuş anne babaların en büyük handikabı ‘gerekçelere’ bağımlı olması!
“Rüyamda görsem inanmazdım böyle davranacağıma.” diyen anne babalar olmayın, içinizin penceresinden karanlığa bakmayın, gemileriniz hep umuda yolculuk etsin diye söylediğimiz çoğu öneriyi, devleştirdiğiniz gerekçelerinizin arkasına itiyorsunuz.
Bağımlılıkların adı ne olursa olsun zemininde hep aynı mantık var; bilinçsizlik ve yalnızlık!
Teknolojinin zirvesine yol aldığı günümüzde, sevgi bağlarımızı hızla büyütelim, ne dersiniz?
Ümidim o ki, Rabbimizin emrettiği şekliyle çocuk büyütmenize vesile olabileyim...
Yavrularınızı, o emirdeki tarife uygun davranarak büyütün lütfen...
“Nadide bir çiçek gibi...”