"Gerçekten o devirde kahve akademinin, meslek cemiyetinin, kulübün, salonun, fikir ve sanat meclisinin bütün vazifelerini küçük tahta masalarinin etrafinda elinden geldigi kadar yapiyordu. O zaman anladim ki, biz bir kahve milletiyiz. Köyde kahve, mahallede kahve, mektebin önünde, cezvesinde bütün milli ve dini suuru pisiren, ibriginde kolektif vicdani demlendiren, tezgahin dibinde halki ve münevveri birbirine kenetleyen, iptidai oldugu için basit, fakat ananesi oldugu için derin ve canli, tek ve tam bir cemiyet mihrakidir."PEYAMI SAFA"Kiraathaneye gitmemis bir üniversitelinin tahsilini yarim sayarim. Bu dekansiz, doçentsiz, bütçesiz, fakültesiz tamamen muhtar üniversitelerin tavla sakirtilari arasinda; gören bir göz, isiten bir kulak bir memleketin insanlarinin nabzini tutabilir; o nabiz hizli mi atiyor, yavas mi atiyor, yoksa ‘intermittance’ mi var, doktor olmaya pek hacet kalmadan müsahadelerini yapar.”SAIT FAIK“Insanlar bugün toplu halde yasamaktan ve birbirleriyle iliski kurmaktan eskiden oldugu kadar zevk almiyor. Yasamlarini daha çok ‘özel’ olarak sürdürmek istiyorlar. Her seyi özel bir etkinlik olarak görmekten yanalar. Dostlariyla görüsmek için partiler veriyorlar. Iliskilerini kahvelerin normalligi içinde yasamaktan kaçiniyorlar. Böyle olunca da politize olmalari, ekonomiyle, toplumsallikla iç içe geçmeleri güçlesiyor. Buna karsilik da çok hizli bir sekilde yasaniyor ve tükeniyor iliskiler…”GERARD GEORGE LEMAIRE