Ermiş

Halil Cibran… Sadece anavatandan degil anadilden de sürgündü;"...rüzgâr bir an için durdugunda baska bir kadin tasiyacak beni." Dil'den sürgün, Ask’tan sürgün, Sila’dan sürgün…Askini mektuplara, silasini kitaplara yazdi… Kendisini götürecek gemi limana yanastiginda, Almustafa yalnizliginin tepelerinden iner ve surlarin içinde pazar yerinde, panayir sineklerinin arasina degil, halkin arasina karisti. Dogu’nun isigini Bati’ya tasiyan Orfe'nin kentiydi burasi. Dagla okyanus arasinda, kendisini baska bir kadinin rahmine götürecek olan gemiye binmeden önce Mustafa yalnizliginin yükünü bu kente bosaltti, yeniden dogmadan önce, öldü.  Elinizdeki kitap iste bu yük, bu ölümdür. Yolculuga hazir misiniz?