Pazar günü televizyonda hayvanlarla ilgili bir program izliyordum.
O gün bazi hayvanlarin neslinin tükenmekte oldugunu ögrendim.
Hemen siyah arabama bindim ve sihirli dügmesine bastim.
Arabam aninda bir otobüse dönüsüverdi!
Ormanlara dogru yola çiktim. Sonra hayvanlara seslendim:
“Filler, pandalar, goriller, zürafalar, kaplanlar! Gelin otobüsüme binin!”
Çocuklarin duygulari çok hassastir. Anlasilmak isterler. Kirilirlar fakat gönüllerini alirsaniz çabucak unuturlar. Özlerler, bir öpücükle mutlu olurlar. Kiskanirlar, bir seyler paylasilinca oyuna geri dönerler. Korkarlar, kaygilarini ortadan kaldirinca rahatlarlar. Merak eder ve arastirirlar, bilgi verilince ögrenmis olurlar.
Onlarin penceresinden olaylara bakmak gerekir kimi zaman. Iste elinizdeki kitap çocugun gözüyle olaya bakmaktadir. Bir çocugun “hayal dünyasi”ni en saf bir sekilde ortaya koydugu bir hikâyeyi konu edinmektedir. Bakalim çocuklar neler hayal ediyormus?