“Benim yazmak istediklerim degildi yazdiklarim... Yazarsam, bir büyünün içinde olacaktim.Ama bu büyü benim yazdiklarimin üzerinde mi dolasacakti tütsü tütsü, yoksa zaten büyü içinde yüzen biraz da sisli bir güzelligi sayfalarin üzerinde konuk ederken ben mi onun içinde kaybolacaktim, bilmiyordum. Gerçegi hayale çevirmek miydi derdim, hayalin büyüsünü gerçegin içinde aramak miydi? Bildigim, bunun düsüncesi bile güzeldi. Yazarsam, bahara dokunmus olacaktim, avucumda olacakti bütün çiçekler, kokular, yagmurlar. Gerçeginden daha güzel olacakti hatta.”Çocukluk kahramanlari, Cüneyt Arkin, Kara Pençe, gergef isleyen güzel kiz, uzak evler, saksilar, danteller, otobüs garajlari, solmus posterler, karinca dualari, kus uçuran sinema bekleyen ergenler, Sevdiye, Kayas’in gecekondulari sagli sollu, “Anarsist olmasin bu çocuklar”, Ispanyol paçali sehirliler, davetsiz misafirler, sobanin yanindaki romanlar, yoksul agaçlar, dik yollar, çarpik çatilar, Congulus, Mamak Sikiyönetim Komutanligi...Ethem Baran, 12 Eylül arifesinde, tasradan büyük sehre okumaya gelmis bir delikanlinin hikâyesini anlatiyor.Emanet Gölgeler Defteri, yalpalayan, rüyasini arayan genç bir yazarin buruk ve hüzünlü dünyasini resmediyor.