Değerli eğitimciler, günümüzde insanın eğitilmesi farklı bir boyut kazanmış, eğiteceğimiz insanların algılama şekilleri, etkilendiği çevre ve olaylara bakış açıları tamamen değişmiştir. Öğrencileri, eğitimcilerden çok majör eğiticiler dediğimiz sokaklar, arkadaş çevresi, internet, televizyon dizileri, şarkı sözleri ve yazılı basın gibi eğiticiler eğitmekte, kişilerin karakterinin oluşmasında bunlar söz sahibi olmakta, biz eğitimcilerin öğrenciler üzerindeki yönlendirici etkisi hızla yok olmaktadır. Buna bağlı olarak da eğitimin esasını teşkil eden “eğitim” amacından hızla uzaklaşılmakta ve sadece akademik bilgi, öğretim boyutu ön plana çıkmaktadır.
Eğitimin duygu ve vicdanların eğitilmesi boyutu çok önemlidir. Nitekim toplumun ahlaklı ve doğru insan, vicdanlı ve hoş görülü insan gibi değerlerle donatılmış bireylerden oluşmasını istiyorsak, yapılan eğitimin insanların duygu, düşünce hal ve hareketlerini olumlu yönde değiştirmesi gerekir. Eğitimin bilgi edinmenin yanında duyguların, düşüncelerin, vicdanın... doğru yönde kullanılması için değerler oluşturan bir misyonunun olması şarttır.
Eğitilen bir insanın, eğitildiğinin göstergesi, verilen eğitimin o insan üzerinde olumlu etkisinin görülmesidir. İnsan üzerinde etkisi görülmeyen, insanların hal ve hareketlerini olumlu yönde değiştirmeyen eğitim, başarılı bir eğitim değildir, emeklerin ve kaynakların israf edilmesi demektir.