Edebiyatimizin özgün kalemlerinden Salâh Birsel hiciv sanatinin en basarili örneklerinden birini sunuyor. Dört Köseli Üçgen, mekânin; birey algisi bakimindan kirilarak yeniden yorumlanisi, bellegin ritimlerine karsi çikis, ahlak totaliterligine tepki olarak koyulan birkaç karislik mesafe..."Degil"lerin dünyasina hos geldiniz."Ben bir gözlemciyim, uluslararasi bir gözlemci.Gece uyurken bile gözlemcilik görevimi elden birakmam.Gazinoda oturanlar, isportacilar, memurlar, müdürler, satinalma kurulu üyeleri, soförler, karaborsacilar, önemli derneklerin genelyazmanlari, orospular, hirsizlar, aydinlar hep benim gözlemim altindadir.Ben, bu gözlemcilige, çalistigim Tütün Yaprakevi'nin deposunda alistim.Isimin, günün yirmi dört saatinde etrafi kolaçan etmek olmasi beni, ister istemez, kimi gerçeklere varmaga, gerçeklerin öteki yanlarini, üçüncü yanini, dördüncü yanini, besinci, on besinci, otuz besinci yanini görmege götürüyordu.Benim bu görevimi çoklari anlamamistir.Gözlem gücümü depodaki islere açik tutusumun, tütünlerin havalandirilmasi gerektigini seflerime haber verisimin özel bir anlami olduguna kulak asmayanlar:Ulan, suna açikça bekçiyim desene, diye bana çikismislardir."