Insanin saglikli iletisim ve iliski becerisi gelistirebilmesinin, birbirini etkileyen ve besleyen üç unsura bagli oldugu söylenebilir: Insanin karakteri, psikolojik farkindaligi ve bu beceriyi gerçeklestirmek için ögrenmesi gereken bilgi. Bu düsünceden yola çikarak çalismamizda önce iletisimin içinde gelistigi iliski ortamina bu ortami etkileyen temel unsurlara degindik. Ardindan insanin özüne olan güveninin iletisim ve iliskiler üzerindeki etkilerini ve kültürün iletisimi nasil biçimlendirdigini degerlendirdik. Son olarak iletisimin psikolojik ve yöntem boyutlarini ele aldik.
Bu çalismanin amaci hatirlamak, hatirlatmak, fark etmek ve fark ettirmektir. Insan hatirladikça tozlarindan ariniyor. Insan hatirladikça dengesini, yönünü buluyor.
Insan olarak kendimizi hatirlamak, varolus amacimizi, varligimizin zenginligini, essizligini hatirlamak.
Hayatin ve insanin tüm maddi kazanimlarin ötesinde bir deger, bir emanet oldugunu hatirlatmak.
Yasamanin bir taniklik, bir sorumluluk oldugunu ve insani zenginligimizi fark etmek.
Fark ettiklerimizi hayata, insanlara bir deger olarak sunmak.
Insani insana hatirlatmak, insani insana tutundurmak, insani insana fark ettirmek.
Umariz bu çalisma birbirimizi anlamamiza, birbirimizin engellerini kaldirmamiza, birbirimizin güveni ve umudu olmamiza yardimci olur.
Umariz bu kitap tüm bu amaçlara katki saglar ve kisilere degil degerlere baglanmamiz gerektigini, insanin dikta ile degil ikna ile kazanilabilecegini bize hatirlatir.
Yazar
İbrahim Zeyd Gerçik