Degerli seyler yipransa da yitirilmezdi. Birbirlerine olan sevgileri, bütün inatlasmalarina, tartismalarina ragmen hâlâ hiç degismemisti. Çok çalisan bir Semih, bildigini okuyan, sürekli burnunun dikine giden bir kizilin söylenmeleriyle nasil basa çikabilirdi ki?
Ya da sevdigi adami sürekli yaninda isteyen Hande, her seye bahanesi olan huysuz bir adama onu kizdiracak cümleler söylemeden nasil tahammül edebilirdi?
***
"Çok odunlugun tutuyor, bir ara romantikimsi oluyorsun ama sonra yine ormantiksin.
Ömrünün sonuna kadar böyle mi olacak?"
"Degiseyim mi?"
"Degisme. Seni böyle sevdik artik ne yapalim?"
"Bak, bak. Zaten degismeyecektim."
"Yine de odunsun."
"Öyleyimdir ama beni seviyorsun."
"Seni seviyorum."
"Ve seveceksin."
"Her zaman..."