“Elli yildir devrimci Cumhuriyet'in topraginda, kendi açtigim issiz patikada inatla yürüyorum. Hâlâ dünyayi, hayati degistirmeye ve bu yolda degismemeye çalisiyorum.Kendini böyle özetliyor Özdemir Ince. Çünkü durusunu bozmamanin, kalemini egip bükmemenin “bedelinin ödendigi” yillarin içinden geliyor. Ona bugün de ayni cesaretle, ayni kararlilikla yazma gücünü veren de bu. Biliyor ki bir ömür boyu ayni yolda yürümek, o yola mayin döseyenlerle mücadele etmek, halkina o mayinlarin yerlerini göstermek kararli ve cesur olmayi gerektiriyor; zaman zaman iktidarla, zaman zaman okurla, hatta yakin dostlarla karsi karsiya gelmeyi gerektiriyor. Sairligiyle edebiyat tarihinde yerini çoktan almis olan Özdemir Ince, kalemini ülke ve dünya gündemi için oynatmaya basladiginda da, önemli bir düsünür haline geliyor. Demokrasi ile Diktatorya Arasinda, Özdemir Ince'nin kendi ifadesiyle, “karsidevrimci zihniyet ve girisimlere itiraz eden, “Hayir!” diyen,” yazilardan olusuyor. Kaynaklariyla, kanitlari ve dayanaklariyla, “yalan bozan” yazilar bunlar. Yazdigi her yaziyla “okurun ufkunu açmayi, onu bu kitabin yazari karsisinda bile özgürlestirmeyi, bagimsizlastirmayi” hedefleyen Özdemir Ince'nin sesi, bu kitapta da, uyuyanlarin uykusunu kaçiracak kadar gür...