Son yillarda adindan sikça söz ettiren Ahmet Büke, siradan insanlarin içdünyalarini yürek burkan bir incelikle anlatan öykülerin yazari.
Kurt indi. Tek basina. Arka ayaginda duman rengi bir akitma. Alnindan gözüne inen siyah lekesiyle kurt indi çok uzakta bir yerde. Havayi derin derin kokladi. Yanik kokusunu takip etti. Et ve kemik çekti onu. Kosmayacak, kovalamayacak bir avi. Ne sürüden geri kalmis, kocamis bir koyun, ne yilki, ne korkmus bir tavsan. Pihtisindan donmus, çatlamis kan.
Ahmet Büke, delilerin akillilardan, anilarin yasanan zamandan daha muteber oldugu küçük bir Ege kasabasinda dogdu. Yasli teyzelerin, manifaturacilarin, geceyi örten cevizlerin, genç karincalarin, alingan derelerin, incirin ve zeytinin sofrasinda büyüdü. Onlara olan borcunu ödemek için on yildir öyküler yaziyor. Edebiyati kimsesizlerin kimsesi olarak görüyor. Büke yeni kitabi Cazibe Istasyonu’nda kalemiyle çizdigi cografyayi biraz daha genisletiyor; daha iyi bir dünya umuduyla... -